خوشه بندی مددجویان بهزیستی به منظور شناسایی هدفمند خانواده های تحت پوشش با استفاده از تکنیک داده کاوی

هدف: امروزه افزایش معضلات اجتماعی و ازدیاد مددجویان بهزیستی باعث شده که تکنیک های سنتی توانایی ترسیم وضعیت مشخصی از گروه های دریافت کننده خدمات را نداشته باشند. نبود یک دسته بندی مناسب از افراد باعث شده بهزیستی نتواند خدمات خود را با نیازهای افراد هم سو کند. تکنیک های خوشه بندی می توانند برای دستیابی به این رده بندی کمک شایانی کنند. روش بررسی: تحقیق حاضر از لحاظ نوع هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی-پیمایشی است. داده های استفاده شده مربوط به ۴۱۵۵ نفر از مددجویان بخش اجتماعی بهزیستی استان کردستان از سال ۸۶ به بعد است. به علاوه برای پیاده سازی داده کاوی از مدل استاندارد crisp-dm استفاده شد. یافته ها: متناسب با یافته ها، چهار خوشه به دست آمد و یکی از خوشه ها (خوشه ۲) به عنوان خوشه بهینه انتخاب شد. از میان ویژگی های مورد بررسی شهرستان سنندج،گروه هدف معلولین،زنان، بی سوادان،گروه متأهلین، ساکنین شهر و بعد مستمری اول (یکم)، ویژگی هایی بودند که بیشترین فراوانی را در خوشهٔ بهینه داشتند. به علاوه وجود ارتباط بین دوبه دوی متغیرها بررسی و مشخص شد که به جز متغیرهای جنسیت و تحصیلات، ساکن شهر یا روستا و بعد مستمری، تحصیلات و ساکن شهر یا روستا ارتباط دوبه دویی بین سایر متغیرها وجود دارد. نتیجه گیری: بنابراین بهزیستی می تواند با تمرکز بیشتر در برطرف کردن نیازهای افراد با ویژگی های ساکن مناطق شهری سنندج، افزایش مستمری معلولیت، جنسیت زن، بی سوادی، متأهل بودن، خدمات خود را با نیازمندی های مددجویان هم راستا کند.